ความสำคัญของการนอนในวัยเด็ก
ใครว่าการนอนของเด็กไม่สำคัญ
การนอนหลับ คือการพักผ่อนที่ดีที่สุด การนอนหลับของคนปกติทั่วไปจะอยู่ที่ ๘ ชั่วโมง การนอนของผู้ใหญ่กับเด็กย่อมมีความแตกต่างกัน เด็กในวัยเรียนร่างกายต้องการการนอนหลับอย่างน้อยวันละ 8 -10 ชั่วโมง แต่ในปัจจุบันหาเป็นเช่นนั้นไม่ เนื่องจากมีปัจจัยหลายอย่างที่ทำให้เด็กไม่อยากนอน หรือนอนดึกมากขึ้น
ช่วงเวลาการนอนหลับของเด็กแต่ละวัยจะไม่เหมือนกัน จะสังเกตุได้ว่าในเด็กแรกเกิดเป็นช่วงอายุที่มีการนอนไม่เป็นเวลาที่สุด คือเด็กจะนอนหลับวันละหลายๆรอบๆละ 1 – 2 ชั่วโมงก็จะตื่นเพราะหิว หรือฉี่ เพราะเด็กในวัยนี้ยังไม่สามารถแยกกลางวันกลางคืนได้ และเด็กส่วนใหญ่จะนอนกลางวันตื่นกลางคืนซะมากกว่า เด็กจะปรับตัวในเรื่องการนอนได้ก็ต่อเมื่ออายุได้ 4-6 เดือนไปแล้ว ทั้งนี้ ก็ขึ้นอยู่กับพ่อแม่หรือผู้เลี้ยงดูด้วยว่าเอาใจใส่ในเรื่องการนอนของเด็กมากแค่ไหน ช่วงเวลาการนอนกลางวันของเด็กเล็กจะปรับลดลงเรื่อยๆ จนกระทั่งไม่นอนกลางวันเลยเมื่ออายุ 5-6 ขวบ
การนอนหลับไม่เพียงพอต่อความต้องการของร่างกายจะส่งผลต่อสมอง และร่างกายเป็นอย่างมาก โดยเฉพาะในเด็กเล็ก เมื่อหลับสมองจะทำหน้าที่จัดเก็บ และจัดระเบียบข้อมูลที่เด็กได้เรียนรู้มา เมื่อเด็กหลับในระยะหลับลึก สมองจะเตรียมพร้อมให้ดึงกลับมาใช้ใหม่ ในช่วงของการหลับลึกโดยเฉพาะเวลากลางคืน หลังจากที่หลับไปแล้ว 1 – 2 ชั่วโมง ร่างกายจะหลั่งฮอร์โมนการเจริญเติบโต (Growth Hormone) ออกมาโดยเฉพาะการเจริญเติบโตทางด้านความสูง และช่วยให้ร่างกายซ่อมแซมส่วนที่สึกหรอ ซึ่งจะสังเกตุได้ หากช่วงไหนที่เกิดอาการไม่สบาย ร่างกายจะส่งสัญญาณให้เรามีความต้องการนอนมากกว่าช่วงที่ร่างกายเป็นปกติ
อาการที่แสดงออกเมื่ออดนอนเรื้อรังหรือนอนไม่พอในแต่ละคืน เด็กจะไม่แสดงอาการอ่อนเพลีย หรือง่วงซึมเหมือนผู้ใหญ่ แต่จะแสดงอาการออกมาในลักษณะของพฤติกรรมที่เปลี่ยนไป เช่น ซนมากขึ้น อยู่ไม่นิ่ง ก้าวร้าว ขี้หงุดหงิด
บางครอบครัวจะมีปัญหาเรื่องการนอนของลูกในช่วงที่พี่เลี้ยงไม่อยู่ ลากลับบ้าน เพราะพี่เลี้ยงจะชอบกล่อมเด็กให้หลับ โดยการพาอุ้มเดินแล้วกล่อมให้หลับ หรือกล่อมให้หลับคาขวดนม พฤติกรรมเช่นนี้ จะทำให้เด็กเคยชินและไม่พยายามเรียนรู้ที่จะกล่อมตัวเองได้ พอถึงเวลานอนหากคุณพ่อคุณแม่ไม่ทำเหมือนกับที่พี่เลี้ยงทำ เด็กก็จะร้องไห้และงอแงไม่ยอมนอน
การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการนอนของลูกจึงเป็นสิ่งที่คุณพ่อคุณแม่ควรใส่ใจอย่างจริงจัง โดยเริ่มจากฝึกหัดให้ลูกเข้านอน เวลาเดิมๆทุกวัน และควรงดกิจกรรมที่จะทำให้เด็กหลับยากในช่วงหัวค่ำ เช่น การดูโทรทัศน์ , การเล่นเกมส์ และหลีกเลี่ยงเครื่องดื่มที่มีกาเฟอีน เช่น ช็อคโกแลต เพราะจะยิ่งทำให้หลับยาก หรือคุณแม่จะเปลี่ยนจากช็อคโกแลตร้อนๆเป็นนมอุ่นๆสักแก้ว พร้อมกับนิทานก่อนนอนสักเรื่องก็ดีไม่น้อยเลยค่ะ
